Radmila Dimic - Biografija




13. juna 1922. Saraorci, Smederevo - 11. septembar 1991. Beograd

Radmila Dimić je rođena 13. juna 1922. godine u Saraorcima, Smederevo. Potiče iz patrijarhalne i verom nadahnute srpske porodice. Osnovno i gimnazijsko obrazivanje stekla je u prestonici, Beogradu. Pohađala je muzičku školu na odseku za solo pevanje a impostaciju glasa i respiratorsku tehniku učila je kod profesorke Ljerke Pejčić, sa Akademije za pozorište, film, radio i televiziju.
Radmila Dimić je svoju izrazito plodnu pevačku karijeru započela neposredno nakon Drugog svetskog rata. Prvi javni nastup imala je već 6. oktobra 1945 godine na Radio Beogradu. Od 1949 godine postala je solista radio Beograda, gde je u živom programu pevala sve do 1956 godine.
Sa prepoznativom umešnošću i nadahnućem vrhunskog umetnika nastupala je sa Velikim narodnim orkestrom Radio Beograda, pod rukovodstvom Vlastimira Pavlovića Carevca (violina), kao i sa drugim poznatim izvođačima-instrumentalistima izvorne narodne muzike tih vremena: Sekstetom Duška Radetića, Mijom Krnjevcem (harmonika), Jovanom Jovičićem (gitara), Savom Jeremićem (frula), Radojkom i Tinetom Živkovićem (harmonika), Janikom Balažem (tamburica) i drugima.
Na Radio televiziji Srbije je nastupala od njenog osnivanja, 1958. godine. Bila je član Udruženja estradnih umetnika Srbije od njegovog osnivanja. Pevala je i kao solista sa srpskim ansamblima i kulturno-umetničkim društvima: KUD Kolo, KUD Ivo Lola Ribar, KUD Branko Krsmanović, Kud Abrašević, Ansambl Frula, KUD Orce Nikolov, KUD Nikola Tesla, KUD Đoka Pavlović, KUD Polet, KUD Svetozar Marković, hor JNA.
Pored gotovo svakodnevnih profesionalnih, isticala se i po nebrojenim dobrotvornim nastupima, nesebično se odazivajući pozivima: radne akcije (Pruga Šamac-Sarajevo, autoputevi, i dr.), fabrike, vojska (pripadnici JNA na mirovnoj misiji UN na Sinaju 1959. godine), škole, bolnice, davaoci krvi, daleka sela i gdegod bi se ukazala potreba.
Bila je među prvim srpskim pevačicama koje su proputovale svet. Kroz čitavu Evropu, Severnu i Južnu Ameriku, Aziju, Afriku, Australiju i Okeaniju - reprezentovala i proslavljala je jedinstveno kulturno nasleđe svoje zemlje. Učestvovala je na mnogobrojnim festivalima u domovini i u inostranstvu, a 1951. godine snimila je ploču pod nazivom "Što grad Smederevo", koja je doživela veliki uspeh. U njenoj interpretaciji, proslavljene su pesme "Ko t pokida sa grla đerdane", "Bolna leži Anđelija mlada", kao i spletovi pesama Srbije, Vojvodine i Gruže. Njen splet iz Gruže je proslavio izvornu srpsku pesmu širom sveta.
Mnoge njene pesme zabeležene su na snimcima RTB-a, RTV-e, PGP-a, Jugotona, Jugodiska.
Pevala je "Gde si dušo, gde si rano" u filmu Slavka Vorkapića "Hanka" 1955.
Za pesmu "Kišo tiho padaj" dobila je srebrnu i zlatnu ploču "Jugotona".
Za svoj rad na estradnom polju dobila je i mnogobrojna priznanja, nagrade i odlikovanja:
Niz zahvalnica, Zlatnu značku "Crvenog Krsta", Pehar "Carevac", Spomen plaketu grada Beograda. Plaketu Radio Beograda za najboljeg pevača 1968. godine, Orden rada sa srebrnim vencem od Predsednika Republike.